ضحاک و مهرگان

دومزیل در جای دیگر , داستان ضحاک و گمراهی او را به وسیله ی ابلیس , همچنین دو آشپز او, ارمائیل و گرمائیل که وی آنها را نمایندگان خرداد-مردادمیداند , چنین ارزیابی میکند که رهانیدن قربانیان , دیگرگون شدن شکل درون مایه ی داستان بر اساس سلیقه های محلی - و احتمالا کردی - است که مغز انسان را به عنوان غذای میرایی مطرح کرده .

شبکه ی کارناوالی که در اصل بایستی به پیش از نوروز یعنی جشن مهرگان در پیوند باشد , شامل ستایش جمشید و فروافتادن او را , دومزیل از ویژگی های نوعی "شاه کارناوال" تلقی میکند .غول هایی که از جمشید و رابطه ی خواهران او با دیوها زاده میشوند , نیز از دیدگاه دومزیل نمونه های نوعی , اشخاص کارناوالی هستند که در مراسم صورتک دار نوروز پدیدار می شوند (رویه ی 113)